Zelfsturing als sociaal gedrag

De VPRO startte gisteravond op Nederland 1 met het nieuwe ‘megaproject‘ Nederland van Boven.

Uit het credo van de makers:
"Een ode aan het maakbare Nederland, het laat ons land zien vanuit vogelperspectief.
Door middel van datavisualisaties, indrukwekkende luchtbeelden en portretten van helden op de grond laat het programma zien hoe wij economisch en sociaal met elkaar verbonden zijn en waarom ons land functioneert zoals het functioneert."

Het is een tekst en visie die in de jaren dertig van de vorge eeuw al opgeld deed.
Na het zien van deze eerste aflevering bekroop mij het gevoel van schooltelevisie in barre tijden,lekker bij het kachel terwijl wij mogen bewonderen hoe vele controlekamers in het hele land bijhouden wanneer wij poepen en badderen, sms'en op internet zitten.

Wij zijn voorspelbaar zegt de commentator, op een toon alsof hij op Koninginnedag lokale werpspelen verklaart.
Een beetje belerend toontje eigenlijk; de stijl van Polygoon Nieuws wanneer het over haere keuningklijke heugheed ging.

Ik wil niet weten dat er elke dag 5 miljoen mensen op weg gaan naar school en werk, terwijl ik mag aanschouwen via inderdaad goede camerabeelden hoe de files dichtslibben en de stationsregiseusse op Utrecht CS zegt dat ze wel begrip heeft voor klagende passagiers. Deden ze er maar wat aan, maar dat hoor ik niemand zeggen.
De commentator deelt ons dan mede dat naar zijn mening wij zo voorspelbaar zijn en ons aan een vast patroon houden, maar dat wij niet moeten klagen over 10 minuten vertraging.

Met andere woorden, wij weten wat goed voor u is en u moet een beetje meegeven.
En dan begon de aflevering ook nog eens met dat reclameliedje '15 miljoen mensen op dat kleine stukje aarde'.

Volgende week hoe de boer hard werkte en voortploegde. Ik wens u veel kijkplezier.
Vergist u zich straks niet in het juiste pakpapier.