Foetsj
User has been suspended. Dagenlang probeer ik in Tweetdeck foto’s op te laden naar de clouds. Twitpic. Vergeefs. Er heeft zich iets voorgedaan buiten mijn invloed om.
Zo voelt het dus, om zonder inspraak door het OM aangeklaagd én veroordeeld te worden. Reageren is niet mogelijk, service not available.
Heb ik onoirbare afbeeldingen geplaatst? Dacht het niet.
Heeft er iemand geklaagd?
Dat kan een mogelijkheid zijn want anoniem reageren is toch wel het ideaal van mensen die klein in gedachten en doen zijn.
Zijn we al zover in Nederland? Ongetwijfeld. Je verrader slaapt nooit, zei mijn vader vaak. Die had genoeg gezien in de oorlog om dwars te blijven. Dan heb ik het niet van een vreemde.
Nee dat kan niet
Nee, zegt de vereniging van eigenaren waar ik ook deel van uitmaak, onze administratie heeft geen mogelijkheid voor automatische incasso voor het CV-onderhoudsabonnement.
Daarvoor sturen wij u elk kwartaal een rekening van € 20,47. Bij te laat betalen kost u dat € 15 extra aan incassokosten.
Nee, u kunt niet vooruit 4 kwartalen betalen. Dat kan niet verwerkt worden in onze administratie. Dat is te bewerkelijk.
Nee, het kan ook niet bij de maandelijkse incasso van de VVE-bijdrage. Voor wijziging van de regels is de vergadering van eigenaren. En wij als wooncorporatie hebben de meerderheid.
Ja, wij kunnen wel apart brieven sturen voor de incassokosten. Dat kan ons systeem wel. Wij letten op de kleintjes in uw belang.
[Eerder geplaatst op 120w, als uiting van een ochtendhumeur]
woensdag 30 maart 2011
zondag 27 maart 2011
Crab & corn soep
De Chinese mais en krab soep wordt gekenmerkt door de sliertjes ei die er doorheen drijven. Het was mijn favoriete lunchgerecht in het restarant van de Shanghai Mansions.
Zoals hierna beschreven gaat dat door 2 lichtgeklutste eieren door de soep te mengen. De methode zoals een vriend dit deed is ook mooi: scheidt dooier en eiwit van elkaar en klop het licht op. Laat het dan geleidelijk in de soep lopen, zodat er zowel witte als gele sliertjes in de soep drijven.
Ingrediënten:
1250 cc water | 300 g krabvlees | blokje kippenbouillon |
een blikje maiskorrels van ca. 400 g | 1 eetlepel maiszetmeel|1 eetlepel bloem |
eetlepel sesamolie | 2 eieren | flink snuif witte peper | flinke snuif zout
Breng het water aan de kook met 1 of 2 blokjes kippenbouillon, en draai het vuur daarna laag.
Voeg het krabvlees en de mais toe en laat het geheel ca. 8 minuten doorsudderen. Niet koken.
In de tussentijd een papje maken van het zetmeel en de bloem, en dit aan de bouillon toevoegen; 2 tot 3 minuten laten indikken.
De twee eieren licht opkloppen. Vuur laag of uit en het ei goed door de soep roeren. Het uitgieten dient beheerst te gebeuren om een mooi straaltje te krijgen.
Naar smaak de sesamolie, peper en zout toevoegen en een minuutje blijven verhitten tot het ei is opgenomen.
Natuurlijk zijn er nog meer methoden, en natuurlijk kan het beter. Het is maar om u op een idee te brengen. U kunt in plaats van sesamolie ook donkere sojasaus nemen.
Geen papje maken is ook een mogelijkheid (vetmakertje).
Een echte roux maken met behulp van boter, bloem en de bouillon is lekkerder, maar maakt het geheel ook bewerkelijker.
U ziet maar. eet smakelijk.
Zoals hierna beschreven gaat dat door 2 lichtgeklutste eieren door de soep te mengen. De methode zoals een vriend dit deed is ook mooi: scheidt dooier en eiwit van elkaar en klop het licht op. Laat het dan geleidelijk in de soep lopen, zodat er zowel witte als gele sliertjes in de soep drijven.
Ingrediënten:
1250 cc water | 300 g krabvlees | blokje kippenbouillon |
een blikje maiskorrels van ca. 400 g | 1 eetlepel maiszetmeel|1 eetlepel bloem |
eetlepel sesamolie | 2 eieren | flink snuif witte peper | flinke snuif zout
Breng het water aan de kook met 1 of 2 blokjes kippenbouillon, en draai het vuur daarna laag.
Voeg het krabvlees en de mais toe en laat het geheel ca. 8 minuten doorsudderen. Niet koken.
In de tussentijd een papje maken van het zetmeel en de bloem, en dit aan de bouillon toevoegen; 2 tot 3 minuten laten indikken.
De twee eieren licht opkloppen. Vuur laag of uit en het ei goed door de soep roeren. Het uitgieten dient beheerst te gebeuren om een mooi straaltje te krijgen.
Naar smaak de sesamolie, peper en zout toevoegen en een minuutje blijven verhitten tot het ei is opgenomen.
Natuurlijk zijn er nog meer methoden, en natuurlijk kan het beter. Het is maar om u op een idee te brengen. U kunt in plaats van sesamolie ook donkere sojasaus nemen.
Geen papje maken is ook een mogelijkheid (vetmakertje).
Een echte roux maken met behulp van boter, bloem en de bouillon is lekkerder, maar maakt het geheel ook bewerkelijker.
U ziet maar. eet smakelijk.
dinsdag 22 maart 2011
Tesselschade in 120 woorden
Een dame begon met haar rode pump te tikken, in afwachting van een bijdrage van mij op 120w. 'Jij belooft, hebt uitvluchten, ik wil wat zien van je". What makes you tick?
Nou dan, hier, met je rossige krullen. Het staat er in 120 woorden.
Welgemoed stapte hij van de veerboot het windeiland op. Zij stond al op hem te wachten. Even weg van het werk. Zij zou hem het eiland laten zien. De duinen en het strand. De natuur. En daar ging het verkeerd. Na een lange avondwandeling lagen ze vanuit een duinpan te kijken naar de oplichtende zee. Zij gleden zonder op te staan uit hun kleren. Gestrekt lag ze achterover terwijl zijn lippen haar buik beroerden en lager gleden. Op dat moment trilde en zoemde zijn mobieltje onder haar in het zand. Zij hief haar heupen omhoog, tastte naar het geluid en wierp het weg. Hij verloor zijn balans en proefde duinzand. Tandenknarsend kroop hij zich een weg in de bosjes. Dwaalspoor. Tesselschade.
Nou dan, hier, met je rossige krullen. Het staat er in 120 woorden.
Welgemoed stapte hij van de veerboot het windeiland op. Zij stond al op hem te wachten. Even weg van het werk. Zij zou hem het eiland laten zien. De duinen en het strand. De natuur. En daar ging het verkeerd. Na een lange avondwandeling lagen ze vanuit een duinpan te kijken naar de oplichtende zee. Zij gleden zonder op te staan uit hun kleren. Gestrekt lag ze achterover terwijl zijn lippen haar buik beroerden en lager gleden. Op dat moment trilde en zoemde zijn mobieltje onder haar in het zand. Zij hief haar heupen omhoog, tastte naar het geluid en wierp het weg. Hij verloor zijn balans en proefde duinzand. Tandenknarsend kroop hij zich een weg in de bosjes. Dwaalspoor. Tesselschade.
zondag 6 maart 2011
Garnalen in knoflook van onder de Spaanse zon
Ingrediënten:
20 grote garnalen | olijfolie | een fijngehakte rode chili peper | 8-10 teentjes knoflook | zwarte peper uit de molen | snufje zout |
een flink glas witte droge wijn | beetje gehakte peterselie | citroen
Pel de verse garnalen, maak op de bolle kant een sneetje en trek het darmkanaal er uit (dat zwarte draadje).Laat de staarten wel zitten.
Verhit de olijfolie, rode peper en de helft van de uitgeperste knoflook-
teentjes ongeveer 3 minuten in een grote koekenpan.
Garnalen toevoegen en deze met de resterende knoflook bakken tot ze roze zijn.
Schenk de witte wijn erbij en bak nog even 3 tot 4 minuten door. Peterselie
toevoegen en ruim zwarte peper en snufje zout er overheen. Afmaken met een kneepje citroen
Je kunt ze ook bakken in een kleine zarzuela, zodat ieder zijn eigen warme
bakje heeft. Gaat zeer goed op een elektrische of keramische plaat.
Stokbrood hoort er natuurlijk bij, en de rest van de witte wijn.
Dit recept kent zijn eigen varianten, de een doet wat boter bij de olie, de ander gebruikt de lokale kleine groene pepertjes, die wat minder scherp zijn.
Bij elk gerecht is het de persoonlijke smaak die beslist, dus gebruik dit recept als aanleiding voor eigen inventiviteit.
Niet alle groentemannen hebben de in Nederland bekende Spaanse pepers, de Carrefour is een uitzondering, en dan nog alleen met feestdagen. Dus hier kopen we die wanneer ze er zijn en doen ze in de diepvries.
Het allerbelangrijkste is de versheid van de gamba's. Gelukkig woon ik in een vissersdorp.
Dat zwarte darmpje is bij veel mensen onbekend en blijft dan zitten. Dat
gebeurt ook als je ongepelde gebakken garnalen eet; kijk niet raar op als je
wat later niet lekker bent.
Het komt soms voor in de vorm van een allergie-reactie, waarbij de halsklieren plotseling opzwellen, wat niet anders is dan de neutralisatie van het vuil.
Over allergie en reacties gesproken: nog steeds gooien veel Chinese maar
ook andere restaurants vetsin door het eten en daar kun je onprettig ziek van worden.
Dat kan hartritmestoornis c.q. heftige hartkloppingen veroorzaken; kijk dus ook uit bij de Griek. Over het algemeen kun je stellen dat deze smaakversterker vaak gebruikt wordt om iets te verdoezelen.
Vetsin als smaakversterker wordt in heel veel artikelen gebruikt (dus niet
alleen bij de Chinees), bijv. in braadworst, leverworst, verse worst, chips,
kroepoek, nasikruiden, vissticks en nog veel meer. Vetsin valt onder E 621
natriumglutamaat.
Niet alle Chinese restaurants strooien rijkelijk met dit middel en bij
twijfel gewoon bij de bestelling zeggen dat je geen vetsin in je eten wil.
20 grote garnalen | olijfolie | een fijngehakte rode chili peper | 8-10 teentjes knoflook | zwarte peper uit de molen | snufje zout |
een flink glas witte droge wijn | beetje gehakte peterselie | citroen
Pel de verse garnalen, maak op de bolle kant een sneetje en trek het darmkanaal er uit (dat zwarte draadje).Laat de staarten wel zitten.
Verhit de olijfolie, rode peper en de helft van de uitgeperste knoflook-
teentjes ongeveer 3 minuten in een grote koekenpan.
Garnalen toevoegen en deze met de resterende knoflook bakken tot ze roze zijn.
Schenk de witte wijn erbij en bak nog even 3 tot 4 minuten door. Peterselie
toevoegen en ruim zwarte peper en snufje zout er overheen. Afmaken met een kneepje citroen
Je kunt ze ook bakken in een kleine zarzuela, zodat ieder zijn eigen warme
bakje heeft. Gaat zeer goed op een elektrische of keramische plaat.
Stokbrood hoort er natuurlijk bij, en de rest van de witte wijn.
Dit recept kent zijn eigen varianten, de een doet wat boter bij de olie, de ander gebruikt de lokale kleine groene pepertjes, die wat minder scherp zijn.
Bij elk gerecht is het de persoonlijke smaak die beslist, dus gebruik dit recept als aanleiding voor eigen inventiviteit.
Niet alle groentemannen hebben de in Nederland bekende Spaanse pepers, de Carrefour is een uitzondering, en dan nog alleen met feestdagen. Dus hier kopen we die wanneer ze er zijn en doen ze in de diepvries.
Het allerbelangrijkste is de versheid van de gamba's. Gelukkig woon ik in een vissersdorp.
Dat zwarte darmpje is bij veel mensen onbekend en blijft dan zitten. Dat
gebeurt ook als je ongepelde gebakken garnalen eet; kijk niet raar op als je
wat later niet lekker bent.
Het komt soms voor in de vorm van een allergie-reactie, waarbij de halsklieren plotseling opzwellen, wat niet anders is dan de neutralisatie van het vuil.
Over allergie en reacties gesproken: nog steeds gooien veel Chinese maar
ook andere restaurants vetsin door het eten en daar kun je onprettig ziek van worden.
Dat kan hartritmestoornis c.q. heftige hartkloppingen veroorzaken; kijk dus ook uit bij de Griek. Over het algemeen kun je stellen dat deze smaakversterker vaak gebruikt wordt om iets te verdoezelen.
Vetsin als smaakversterker wordt in heel veel artikelen gebruikt (dus niet
alleen bij de Chinees), bijv. in braadworst, leverworst, verse worst, chips,
kroepoek, nasikruiden, vissticks en nog veel meer. Vetsin valt onder E 621
natriumglutamaat.
Niet alle Chinese restaurants strooien rijkelijk met dit middel en bij
twijfel gewoon bij de bestelling zeggen dat je geen vetsin in je eten wil.
vrijdag 4 maart 2011
Oma's dikke koek
Mijn moeder maakte deze koek vroeger toen we een tenthuisje op Zandvoort hadden.
Dikke koek was iets dat alleen 's zomers gemaakt werd, in een grote juspan en uiteraard op een oliestelletje, want dat was wat we daar hadden, naast een primus.
Butagas kan ik mij niet herinneren, volgens mij mocht dat niet door de dicht opeengepakte huisjes van maximaal 16 m2 met canvas c.q. zeildoek als dak. Tussen de huisjes was een doorgang van 1 meter.
Helaas heeft mijn moeder nooit verteld hoe het recept in elkaar zat, dus er moest wat gescharreld worden, met het volgende resultaat.
Het recept
500 gram bloem | 30 gram verse gist (bloem en gist kunnen eventueel vervangen worden door zelfrijzend bakmeel)
250 gram krenten en/of rozijnen | 4 dl lauwe melk | 2 eieren |
1 à 2 pakjes vanillesuiker | wat zout | slaolie of boter |
Los de gist op in een beetje lauwe melk, en maak vervolgens van de bloem, de rest van de melk, de opgeloste gist en het zout een glad beslag.
Roer de losgeklopte eieren en de vanillesuiker door het beslag en voeg de gewassen en zo droog mogelijk uitgelekte krenten en rozijnen door het beslag.
Laat het beslag ca. 1 uur op een warme plaats rijzen.
Verhit de olie of boter in een gietijzeren pan met een dikke bodem (mijn moeder gebruikte de juspan), giet het gerezen beslag in de pan en bak de koek met het deksel op de pan op een matig vuur (de echte liefhebbers gebruiken voor het bakken van de dikke koek uiteraard een petroleumstel!).
Keer de koek om wanneer de bovenkant droog is (na ongeveer 1 uur) en bak de koek af, nog steeds op een matig vuur.
De koek behoort gegeten te worden met boter en suiker (het liefst nog voordat deze geheel is afgekoeld). Na één dag is de koek niet meer om te vreten.
N.B.: als alternatief voor een beslag van bloem en gist kan ook een beslag gemaakt worden van zelfrijzend bakmeel. De koek kan ook in de oven gebakken worden in plaats van op het vuur.
Naast de vulling van krenten of rozijnen kan appel, sucade enz. gebruikt worden.
Men bedenke echter dat alle wijzigingen ten opzichte van het oorspronkelijke recept de authenticiteit van de koek aantasten.
Dikke koek was iets dat alleen 's zomers gemaakt werd, in een grote juspan en uiteraard op een oliestelletje, want dat was wat we daar hadden, naast een primus.
Butagas kan ik mij niet herinneren, volgens mij mocht dat niet door de dicht opeengepakte huisjes van maximaal 16 m2 met canvas c.q. zeildoek als dak. Tussen de huisjes was een doorgang van 1 meter.
Helaas heeft mijn moeder nooit verteld hoe het recept in elkaar zat, dus er moest wat gescharreld worden, met het volgende resultaat.
Het recept
500 gram bloem | 30 gram verse gist (bloem en gist kunnen eventueel vervangen worden door zelfrijzend bakmeel)
250 gram krenten en/of rozijnen | 4 dl lauwe melk | 2 eieren |
1 à 2 pakjes vanillesuiker | wat zout | slaolie of boter |
Los de gist op in een beetje lauwe melk, en maak vervolgens van de bloem, de rest van de melk, de opgeloste gist en het zout een glad beslag.
Roer de losgeklopte eieren en de vanillesuiker door het beslag en voeg de gewassen en zo droog mogelijk uitgelekte krenten en rozijnen door het beslag.
Laat het beslag ca. 1 uur op een warme plaats rijzen.
Verhit de olie of boter in een gietijzeren pan met een dikke bodem (mijn moeder gebruikte de juspan), giet het gerezen beslag in de pan en bak de koek met het deksel op de pan op een matig vuur (de echte liefhebbers gebruiken voor het bakken van de dikke koek uiteraard een petroleumstel!).
Keer de koek om wanneer de bovenkant droog is (na ongeveer 1 uur) en bak de koek af, nog steeds op een matig vuur.
De koek behoort gegeten te worden met boter en suiker (het liefst nog voordat deze geheel is afgekoeld). Na één dag is de koek niet meer om te vreten.
N.B.: als alternatief voor een beslag van bloem en gist kan ook een beslag gemaakt worden van zelfrijzend bakmeel. De koek kan ook in de oven gebakken worden in plaats van op het vuur.
Naast de vulling van krenten of rozijnen kan appel, sucade enz. gebruikt worden.
Men bedenke echter dat alle wijzigingen ten opzichte van het oorspronkelijke recept de authenticiteit van de koek aantasten.
Abonneren op:
Posts (Atom)