Happiness III

Was ik bijna vergeten om ook een goed-nieuws berichtje te plaatsen. Stond al op mijn posterousblog, maar ik vergat dat daar bijna niemand komt.

Daarom hier het vervolg op happiness, gepresenteerd tijdens een vernissage van galerie Femina Potens in San Francisco.

cupcakes with a bite

Zweetsok

26-01-20112 persbericht

De ChristenUnie diende onlangs een initiatiefwet in om het ontkennen, rechtvaardigen of bagatelliseren van volkerenmoord strafbaar te stellen.

Het kabinet voelt er echter niets voor om een verbod op ontkenning van volkerenmoord, zoals de Holocaust, in te voeren. Rutte I vindt dat de vrijheid van meningsuiting zwaarder weegt, zo melden de media deze week.

Dan krijg je dus uitingen zoals van die zweetsok hieronder. Onfrisser kan het haast niet, zie zijn tirades op twitter zweetsok

Als goedmakertje mag gelaatsbedekkende bekleding van het kabinte verboden worden. Dat stelt echt gerust.

Wintertijd, lezen

Bij het woord 'winter' komt bij mij meteen de gedachtegang 'lezen' boven. Niet zo vreemd, want omdat ik in oktober jarig ben, was dat het moment om weer een boek te krijgen. Niet 1, maar meerdere, want in die tijd was het ook al een gewoonte dat elke tante op bezoek kwam.
En de baas van mijn moeder gaf dan een boek uit de serie van Pim Pandoer. Niet van Arendsoog.

Niet dat ze allemaal een boek gaven, de vraag 'Heb je mijn kaart gehad?' verwees naar de wondermooie ansichtkaart waarop gedroomde kadootjes stonden als taart, boek, hijskraan, autoped, zeilschip, spoortrein.
Die trein heb ik nooit gehad, maar dat heb ik later goedgemaakt met mijn zoons.

Op mijn vijfde kon ik lezen schijnt het, maar op mijn vierde herkende ik de woorden Royco, Smit, Paul C. Kaiser, Blue Note, Papegaai, en meer van die woorden uit mijn woonomgeving.
De kruidenier bood die mooie lectuur achter de toonbank, waar tegen de muur de blikjes en pakken stonden opgestapeld.
Als ik een woord niet kon begreep, las mijn overbuurmeisje Marian dat wel voor, die was 20 dagen jonger dan ik en knapper.
Met Sinterklaas begon de boekenpret pas goed: St. Nicolaas bij de KLM (de buurvrouw was een van de eerste stewardessen), Sint bij de vakbond (dus jongensboeken van de Arbeiderspers), Sint bij de baas van mijn moeder. En als jaarlijkse verrassing het Groot Winterboek van de Margriet.

Vanaf die tijd heette ik dan ook het leesmuseum, want ik las alles wat voorhanden kwam. Mijn vaders boekenkast was aan de beurt rond mijn negende, met boeken als De sirene van New York over een beeldhouwer die de perfecte Venus-vrouwentorso wilde maken 'naar het leven' en de Spiegel met de faunskop, een detective met autotocht van de Côte d'Azur naar Nederland via Clermont-Ferrand.
En het Handboek voor de auto- en rijtechniek.

Ik verpoos me momenteel nóg meer met mijn goedkope 8 inch tabletje (hoi Nanos) en beschik nu over alle delen van de Jong's Bezetting op mijn laptop. Omzetten naar Epub in Calibri en lezen tijdens de TV of in bed. Te vinden op de website van het NIOD. Ze verwijzen ook naar een torrent op Pirate Bay voor een snelle download, maar díe werkt niet meer...

In de missende delen van Adriaan Venema's serie Schrijvers, uitgevers en hun collaboratie (DBNL), las ik dat een maand na de capitulatie van Nederland er al snel gereageerd werd door de uitgevers met haastdrukken. In de loop van de bezetting (tot de papierschaarste optrad) vlogen de boeken de boekhandel uit. Men zag business.

Daar was het Oorlogskookboek van A. Geurts, met een omslagtekening van Karel Thole dat door J.J. Ramen & Zoonen in Roermond uitgegeven was.

Van Holkema & Warendorf NV in Amsterdam adverteerde snel met de aanbieding van ‘een zeer actueel boek'; binnen enkele dagen zou verschijnen: Hygiënische en medische raadgevingen in oorlogstijd door Dr. A. Vedder, Huisarts-bacterioloog te Amsterdam’.

En de Uitg. Mij. W. de Haan NV in Utrecht gooide maar liefst zes delen uit De Haan's practische bibliotheek tegelijk op de markt:
Hoe moet ik zuinig koken in oorlogstijd? Hoe kan ik zelf kippen houden? Hoe leg ik zelf een moestuin aan? Hoe handel ik bij ziekte en ongelukken in oorlogstijd? Hoe blijf ik fit? en Hoe behandel ik zelf de wasch thuis?

Bj de DBNL (Digitale bibliotheek van Nederland) kunt u veel lezen én downloaden. Tot en met de dagboeken van Wim Kan. Het kost niets, nationaal bezit, maling aan de waakhonden. De link staat hier Venema en Wim Kan

Dan heeft u wat te lezen bij de open haard, want het wordt koud de komende dagen.

Expertise

De heer N. Wellink was tot vorig jaar voorzitter van het Basel Bankencomité, dat vaststelt aan welke kapitaaleisen banken moeten voldoen. Dat is technische materie, die alleen toegankelijk is voor superspecialisten.

Maar toch, bij de vraag of in de waardering van ABN Amro een toekomstig kapitaaltekort moest worden meegenomen, zei hij argeloos dat zoiets zijn pet als DNB-president te boven ging.

Geknutseld en geplakt uit de Pers

Vrouw en pensioen

Het staat vandaag in de krant, maar we wisten het al veel langer.

Onder gehuwde of samenwonende vrouwen is het aandeel met een aanvullend pensioen nog betrekkelijk klein. Het steeg in 10 jaar tijd van 21 naar 36 procent (bron: CBS).
Bij reeds gepensioneerde vrouwen is dat 31%.
Wellicht komt dat omdat veel nu oudere vrouwen geen pensioendeelname hadden; als man mocht je pas deelnemen vanaf je 23e, afhankelijk van de CAO.
Sommige vrouwen die trouwden en de kinderen/het huishouden als taak hadden, gingen later weer werken, maar kwamen dus pas later aan pensioendeelname toe. En er waren er ook die thuis bleven, om welke reden dan ook.

Ambtenaren (ook vrouwelijke) vielen altijd al onder een pensioenregeling en ik ben benieuwd in hoeverre deze cijfers van het CBS verder zullen worden uitgelegd in de media, gezien het geciteerde getal van 59%.

Want het werd het pas in 1987 verplicht in andere cao's om vrouwen op te nemen in een pensioenfonds.
En als je in 1987 al boven de 40 was, wist je dat als je tot je 65e bleef werken, je maximaal 25 jaar pensioen kon opbouwen.

Mits je tot je 65e bleef werken, maar dat gebeurde in veel gevallen niet.
Op je 57e werkloos, geen geld om aanvullende premie bij het GAK premie te blijven betalen (áls je al wist dat dat kon), kortom, dat in 2000 maar 50% van de vrouwen en in 2010 59% een aanvullend pensioen ontving is geen wonder.

Nog zo een: 'Vrouwen die in 2010 aanvullend hadden, ontvingen gemiddeld 8000 euro bruto. Mannen kregen het dubbele.'
Ja, als je 40 jaar premie hebt mogen betalen. Maar daar zijn er dus niet zoveel van. Behalve de overheidswerknemers dan. Dat versluiert wel. Maar het wordt nergens toegelicht.
Als een nu 65-plusser 25 jaar pensioen heeft kunnen opbouwen is het veel, met het oog op pensioenbreuk. De jaren 80 met grote werkloosheid, tussendoor een baan zonder pensioenverplichting (ja dat bestond), uitzendjobs.

Tussendoor: dat was de tijd dat Lubbers en Ruding iets riepen van 'tante Truus' en mobiliteit, werk aannemen als moet je 2 uur reizen, wonen waar je werkt. En in je proeftijd was er nog geen sprake van pensioendeelname. Zelfs bij een jaarcontract werd dat soms vermeden.
Ik heb overigens zelf bij diverse bedrijven gewerkt die niet bij een CAO waren aangesloten. Kleine zelfstandigen met personeel heet dat, en dan kan variëren van een winkel tot een exporthandelaar/projectbureau.

Wat wel een wonder is dat nog steeds deze oorzaak van het verschil in pensioen moet worden uitgelegd. Vrouwen verdienden (en verdienen) minder dan mannen, nog steeds. Op dat loon is het pensioen gebaseerd. Dat verklaart misschien ook de veronderstelde tekorten bij de pesnioenfondsen. Gingen ze er daar vanuit dat ook vrouwen langer gingen werken. Je weet het niet.

Leg als gepensioneerde alleenstaande maar eens uit dat je alleen maar van je AOW leeft van € 1003 plus een aanvulling van € 145. En dat de huur van je flat € 640 bedraagt. Je energierekening € 110. Je kabelaar €39 vraagt en je ziektekostenverzekeraar het ook niet voor minder dan € 120 doet. Verder is er iets als gemeentebelasting, waterschapsheffing. Gelukkig is er nog altijd de Aldi.

Die 9 procent meer vrouwen in 2010 is een logisch gevolg van het moment van invoering van de regeling in 1987.
Als de pensioenregeling de kuren van de speculanten en beheerders overleeft hebben na 2036 alle 67+ vrouwen een aanvullend pensioen, na maximaal 50 jaar werken vanaf hun achttiende onder een CAO.

Op de televisie verzekerde ons een prominente CDA'er met een bestuursfunctie, en compassie ná 2015 in het verschiet, dat thans 90% van de beroepsbevolking onder een CAO werkt en dús een aanvullend pensioen heeft. Ja conjo, ná 2036. De huidige ouderen zijn nog steeds de sjaak.

Voor de goede orde: pensioen en pensioenregeling als hier genoemd niet te verwarren met AOW.

Happiness II

Aansluitend een opwekker voor de vroege zondagmorgen, een foto van @alicecupcakes in Rotterdam. Taalkundig niet helemaal correct, maar de boodschap is duidelijk: ga vandaag een appeltaart bakken, of slagroomsoesjes.

Bel iemand op om mee te genieten (kwestie van klemtoon) en je dag kan niet meer stuk. Wat zeg ik? Je hele week.

Be happy

Het is de laatste tijd weer kommer en kwel op de blogs, afgezien nog van het feit dat sommige bloggers een inzakker hebben. Qua kwantiteit dan, want de kwaliteit mag er zijn. Writer's block of winterdepressie?

Vaak als ik 's morgens wakker word schemeren er allerlei gedachten en teksten door mijn hoofd. Die zijn na een paar minuten ttussen waken en wakker worden dan ook weer helemaal verdwenen, afgezien van de herinnering aan vreemde dromen. De suggestie dat een blocnote op je nachtkastje hulp biedt heb ik eerder gehoord, maar dat werkt niet.

Juist in die schemertoestand zie je helder hoe het moet, maar bij daglicht ziet alles er toch anders uit en zijn de spinsels verdwenen.
Er komt maar een ding steeds terug: vaak als er wat gebeurt of als ik iemand in mijn droom ontmoet (ik droom fantastisch) is dat in de gang of op de trap van mijn ouderlijk huis. Het oude dan. En het gekke is dat ik dan mijn ouders zie en de stem van mijn moeder hoor. Ja, 't is gek, maar het is toch zo.

Vanmorgen ook, en wat zegt Alida? 'Hier jongen, wat geld voor onderweg'. Als we op visite kwamen vanuit Rotterdam stak ze me stiekem een tientje toe 'voor de benzine', terwijl ik in een auto van de zaak reed.

Goed, haar naam is genoemd, dus ze zet daar boven nu een kopje thee, blij dat ik weer even aan haar gedacht heb. Zo werkt dat.

Een nieuwe dag

Soms kan ik het niet laten, gewoon citeren in plaats van linken.
Een gedicht van Marijne. Omdat het kan, wanneer je wakker wordt, je gedachten laten waaien.

Daar

Waar lichtknopjes in bloei staan, de wind is gaan liggen

Waar langs koortsige planken bliksem snelt

Waar donderdagen weken, een maand verjaart

Waar de blikopener een brief opstelt

Waar kamers wachten op hun drempel

Waar een staartdeling een wortel groet

Waar men wolken over de balk in ogen gooit

Waar men een boom opzet als hoed

the little shaman, 4 januari 2012

Aan de lijn met Bo

'Hallo Wouter, met Jan Cees. Hoe is het met de kids? En de wandelwagen?'
'Wat ik je vragen wilde, ik heb straks in een gesprek in Nieuwsuur en ik vraag mij of het klopt dat jij met Jan Peter geheime gesprekken hebt gehad in Brussel. Nout zegt dat hij van niets weet, hij mocht nooit mee op reis.'
'Oh, dat was geheim, nou dat verklaart dan alles. Maar hoe weet het Journaal het dan?'

::Volgens kringen op het Binnenhof zal er veel meer moeten worden bezuinigd dan we dachten. Dit komt door afspraken die in 2009 zijn gemaakt met de Europese Commissie.
Volgend jaar moet er al 7 miljard extra worden bezuinigd, bovenop de voorziene 18 miljard die het huidige kabinet tot 2016 wil bezuinigen.

Bootje stuk

De kapitein van de Costa Concordia deed dit kunstje al vaker in 2010 en 2011. Het kort onder de kust langsvaren is een ding dat door wel meer cruiseschepen wordt gedaan.
Bekijk het filmpje hier Costa en klik óp het filmpje om te kijken naar een andere versie bij daglicht.

Ik wacht nog maar even met mijn stukje over schepen, denk ik.

Zeepvrij

Er lag vanmorgen een mailtje in de bus, met de volgende mededeling.

Mij is van opzeggen niets bekend. De website was niet meer actief, maar nu is het doek dan toch echt gevallen na 5 jaar.
Voor de website dan, want de oprichtster leeft gelukkig.

Een absurdistisch gebeuren daar, met Televisie waar Niemand op zit te Wachten. Flmpjes van hoe borstel je een geit en hoe je een tamponnetje laat dansen in een koekenpan.

Een foto met twee post-its op de borst: 'fap en fap'.
Lezers als 'buschauffeur' die voorstelt om met de hele club naar Spanje te komen, mits onderdak aanwezig is.

Ellen dus, verdere uitleg overbodig, behalve dat menigeen haar node miste. En nu is het domein te koop voor de som van 999 euri, exclusief personeel.

Haar humor is apart, haar twitterberichten waren dat ook, zoals dat zij vast zat in de trein bij Sloterdijk en nodig moest plassen.
Of er iemand in de buurt haar even kon ophalen.

Haar tijdelijk verblijf en het verslag daarvan in een caravan in Zandvoort in de kou, met buitentoilet en luidruchtige Duitsers, op weg naar een nieuw leven in een nieuw huis.
Vraag aan de lezers: "Wat voor kleur zal ik die grote wand geven? Steenrood of blauw?" en het avontuur met de Poolse stucadoor.

Never a dull moment.

Archief bijgewerkt

Er blijken lezers te zijn die niet kunnen lezen als er geen plaatje bij staat. Plaatjeskijkers zogezegd.
Voor hen hierbij een overzicht van de 154 foto's die ik tot dusverre plaatste, mocht u wat gemist hebben.

Met de muziek mee

Kent u die uitdrukking: die is met de muziek mee?

Die bezigde mijn oma wel eens, het heeft te maken met spoorloos zijn, even verdwenen voor de deurwaarder bijvoorbeeld.

Als iemand met het circus mee was, betekende dit dat de persoon in kwestie wel eens wat langer weg kon blijven, want de muziek loopt een dagje door de stad, maar zo'n circus kan wel maanden op pad zijn.

Ik heb dat idee van met de muziek mee wel eens als iemand een tijd niets op zijn /haar blog schrijft.
Dan denk ik: ziek, verslingerd aan twitter, huiselijke perikelen, ligt de site er uit?
Met de muziek mee is in zulke gevallen een geruststellende gedachte, er ligt altijd de hoop in besloten dat het geliefde object weer terugkomt, gesterkt en gelouterd door de ontberingen.

Houdt dat in gedachten als u weer iemand even kwijt bent, ze komen altijd weer terug.

Gotspe

'Zeg Jan Cees, met Rutjes weer even, ik zit net te wordfeuden op mijn tabletje'... 'Hahaha, ja, op de achterbank.'
Kun jij me vertellen wat gotspe is, mijn tegenspeler gooit dat net op het bord en ik heb geen flauwe notie.
O, jammer.

Ik lees net in de krant dat Nout schijnt te zeggen dat wij ons geld van Griekenland niet terugkrijgen, weet jij daar meer van?

Nee? Goh, ik dacht al, want zei jij niet dat je je hoed zou opeten als die Grieken doorgingen met luieren en de poen zouden houden?
Dat zei Nout toch ook? En nu zegt hij dat hij het altijd al geweten heeft.
Oh wacht, de chauffeur zegt net dat dát nu een gotspe is.