woensdag 31 oktober 2012

U moet me eens uit laten spreken

Al bladerend op youtube naar de trailer van 'als twee druppels water' kwam ik deel twee van een interview door Adriaan van Dis in zijn jonge jaren tegen met de befaamde Willem Oltmans.
Heerlijk vertier, daar kunnen ze bij Pauw & Flauw nog een puntje aan zuigen. Ik wacht nog steeds op de eerste gast die bij die vogels dreigt om van tafel weg te stappen.



Ik zag er gisteren Bam Moskovich wel voor aan bij dat doordouwerig gedoe van Flauw. Normaal doet Witteman zachtjes spreken en beschaafd als hij een bekende Nederlander aan heeft zitten, maar het leek nergens op. De Vara schijnt wat tegen hem te hebben, getuige het optreden van Jort, die weer het woord '' maffiamaatje' in de mond nam bij dwdd.
Zoals Bram ooit zei: 'een journalist met een Maserati, daar is iets loos'.

Als een strafpleiter veel 'kwaaie' klanten heeft die bovendien geen bankrekening hebben, schijn je hem een verlengstuk van de clientèle te mogen noemen.
Britta Böhler, advocaat en hoogleraar strafrecht, ondersteunde die mening en vergat voor het gemak dat zij zelf bekend werd met het verdedigen van van terrorisme verdachte figuren. Mogen we haar nu ook met haar cliënten vereenzelvigen?

Ze moeten niet dollen met Bram, want dat soort acties is op zijn beurt een afspiegeling van het karakter van Nederland. Boven het maaiveld en hóp, kop er af. Mazzeltov.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten